Osteochondroza odcinka szyjnego kręgosłupa

Co drugi mieszkaniec ziemi ma problemy z kręgosłupem. Osteochondroza szyi jest jedną z najczęstszych chorób wymagających szczególnej uwagi. Brak leczenia na czas może prowadzić do poważnych konsekwencji. W szczególnie zaawansowanych przypadkach powikłania mogą zakończyć się śmiercią.

Gradacja

Osteochondroza kręgosłupa szyjnego u kobiet i mężczyzn rozwija się stopniowo i charakteryzuje się okresami nasilonych objawów i remisji. Objawy choroby pojawiają się, gdy proces niszczenia kręgów osiąga poważny etap.

Istnieją cztery stopnie osteochondrozy szyjnej:

1. Etap początkowy. Charakteryzuje się zaburzeniami w budowie krążków międzykręgowych. W wyniku utraty wilgoci stają się cieńsze. Na włóknistych pierścieniach pojawiają się pęknięcia. Często na tym etapie praktycznie nie ma oznak osteochondrozy szyjnej. Jeśli jednak uda się zidentyfikować patologię, możliwe jest całkowite przywrócenie uszkodzonych krążków międzykręgowych. Pierwszy etap rozwoju osteochondrozy szyjnej uważa się za bardzo sprzyjający rozpoczęciu leczenia.
2. Drugi etap Choroba wiąże się z pogorszeniem stanu tkanek krążków międzykręgowych. Są znacznie zmniejszone. Powoduje to zwiotczenie gorsetu mięśniowego i więzadeł kręgosłupa. Następuje niestabilność odcinka szyjnego kręgosłupa i zwiększa się ruchliwość kręgów. Często na tym etapie pojawiają się pierwsze objawy osteochondrozy.
3. Na trzecim etapie deformacja kręgosłupa staje się oczywista. Występują wypukłości i przepukliny. Objawy osteochondrozy szyjnej stają się wyraźne.
4. Czwarty etap towarzyszy tworzeniu osteofitów, kostnieniu (kostnieniu) więzadeł i innym deformacjom. Te objawy osteochondrozy świadczą o tym, że organizm wszelkimi sposobami stara się ustabilizować uszkodzone segmenty kręgosłupa.

Osobliwością kręgosłupa szyjnego jest niewielka odległość między kręgami. Kiedy dochodzi do zaburzeń strukturalnych tych segmentów, dochodzi do ucisku rdzenia kręgowego, zakończeń nerwowych i naczyń układu krążenia.

Manifestacje

Objawy osteochondrozy szyjnej mogą zależeć od tego, w której części kręgosłupa znajduje się dotknięty obiekt. Wyróżnia się następujące mechanizmy negatywnego wpływu patologii, a także towarzyszące objawy osteochondrozy szyjnej:

1. Zespół korzeniowy. Ból przenoszony jest z odcinka szyjnego kręgosłupa na palce. Występuje uczucie mrowienia w różnych partiach kończyn górnych i efekt gęsiej skórki.
2. Zespół tętnicy kręgowej wywołuje zaburzenia krążenia w mózgu. Towarzyszy osłabienie, nudności, zaburzenia słuchu i wzroku oraz zaburzenia aparatu przedsionkowego. Może powodować ostre lub pulsujące bóle głowy w okolicy potylicznej, ciemieniowej, skroniowej i brwiowej.
3. Na zespół sercowy objawy osteochondrozy można pomylić z dławicą piersiową. Ataki bólu mogą trwać kilka godzin i towarzyszy im dodatkowa skurcz lub tachykardia.
4. Zespół odruchu drażliwego. Zjawisko to powoduje ostre ataki bólu w tylnej części głowy lub szyi. Nieprzyjemne doznania przenoszą się na barki lub klatkę piersiową. Pojawiają się podczas ruchu po długim okresie odpoczynku.

Niedopuszczalne jest ignorowanie tych objawów osteochondrozy kręgosłupa szyjnego u mężczyzn i kobiet.

Jeśli takie objawy wystąpią, należy jak najszybciej zgłosić się do neurologa.

Rodzaje diagnostyki

Osteochondroza szyjna ma objawy podobne do wielu innych patologii. Dlatego przed postawieniem konkretnej diagnozy lekarz musi dokładnie dowiedzieć się, jakie objawy wzbudziły niepokój pacjenta, a następnie przeprowadzić badanie.

Na podstawie swoich obserwacji specjalista może postawić wstępną diagnozę. Aby jednak dokładniej ustalić przyczyny patologii, konieczne są dodatkowe badania. Główne metody diagnozowania osteochondrozy szyjnej to:

1. Radiografia. Najbardziej dostępna metoda instrumentalna. Prawie każda klinika ma minimalną bazę techniczną do przeprowadzenia takiego badania. Zdjęcie rentgenowskie dostarcza informacji o lokalizacji i nasileniu procesu patologicznego. Pozwala określić, jakie konsekwencje spowodowały osteochondrozę kręgosłupa szyjnego. Aby uzyskać pełny obraz choroby, wykonuje się zdjęcia rentgenowskie w różnych projekcjach.
2. Tomografia komputerowa. Pozwala zobaczyć wszelkie zmiany w budowie tkanek kręgosłupa, dzięki możliwości badania warstwa po warstwie. Za pomocą tej metody można określić stadium osteochondrozy szyjnej, obecność wypukłości i przepukliny. Tomografia komputerowa doskonale obrazuje stan wszystkich elementów okolicy kręgosłupa z wyjątkiem krążków międzykręgowych.
3. MRI. Najbardziej dokładna i pouczająca metoda diagnozowania osteochondrozy szyjnej. Uzyskane obrazy pozwalają ocenić stan odcinków kręgosłupa, nerwów i naczyń krwionośnych. Staje się to możliwe dzięki braku na projekcji obrazów innych narządów. Rezonans magnetyczny pozwala na lokalizację uszkodzonych odcinków, ustalenie zmian w tkankach, zwężenie kanału kręgowego, a także zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego takich jak wysunięcie i przepuklina.

Leczenie

Osteochondroza odcinka szyjnego kręgosłupa wiąże się ze zwyrodnieniowym zaburzeniem struktury krążków międzykręgowych, a także sąsiadujących z nimi tkanek i więzadeł kręgosłupa. Na tę chorobę mogą cierpieć zarówno kobiety, jak i mężczyźni w każdym wieku. Dzieje się tak na skutek wielu niekorzystnych czynników, do których zalicza się siedzący tryb życia, nieprawidłową postawę ciała i złe odżywianie.

Kwestia właściwego leczenia osteochondrozy szyjnej jest bardzo istotna. Terapia może być zachowawcza (w niezaawansowanych przypadkach) lub chirurgiczna (sekwestrowane przepukliny).

Jeśli pacjent ma objawy osteochondrozy, schemat leczenia należy dobrać indywidualnie dla konkretnego pacjenta. Program terapeutyczny może zależeć od następujących czynników:

• etapy choroby;
• okres zaostrzenia lub remisji;
• indywidualne cechy pacjenta.

Leczenie osteochondrozy powinno zostać przepisane przez lekarza po pełnym badaniu pacjenta i dokładnej diagnozie.

Metody konserwatywne

Podstawowym celem terapii zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa jest zapobieganie rozwojowi patologii i powikłań. Aby osiągnąć korzystny wynik w leczeniu osteochondrozy szyjnej, nie wystarczy zastosować jedną metodę; ważne jest, aby zastosować podejście zintegrowane.

W pierwszych etapach terapii zalecenia lekarzy mają na celu wyeliminowanie bólu i przywrócenie funkcji układu krążenia. W kolejnym etapie można przejść do zabiegów fizjoterapeutycznych, terapii manualnej i terapii ruchowej.

Rodzaje leczenia zachowawczego obejmują:

1. Leczenie lekami. Metoda ta charakteryzuje się stosowaniem leków o różnym działaniu: przeciwbólowych, przeciwskurczowych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, leków rozszerzających naczynia krwionośne, chondroprotektorów, środków uspokajających, witamin, minerałów. Leczenie lekami można przepisać podczas zaostrzenia choroby ze znacznym bólem i zwiększonym napięciem mięśniowym. Osteochondrozę szyjki macicy można leczyć maściami lub żelami tylko w przypadku łagodnego stanu zapalnego. W innych przypadkach środki te nie są skuteczne.
2. Fizjoterapia. Leczenie czynnikami fizycznymi (pola magnetyczne, ultradźwięki, prądy o niskiej częstotliwości) można zastosować na każdym etapie rozwoju patologii. Zabiegi fizjoterapeutyczne pomagają zmniejszyć ból, pobudzić krążenie krwi, metabolizm, a także pozwalają zmniejszyć dawki leków. Aby wyleczyć osteochondrozę szyjną, można przepisać elektroforezę z podawaniem leków, darsonval, ultradźwięki, laseroterapię i terapię magnetyczną. Każdy z tych rodzajów zabiegów fizjoterapeutycznych ma swoje przeciwwskazania. Z tego powodu wybór metody leczenia powinien podjąć lekarz.
3. Terapia manualna. Celem tej metody jest normalizacja napięcia mięśniowego, poprawa krążenia krwi i eliminacja deformacji odcinka szyjnego kręgosłupa. Efekt terapeutyczny osiąga się poprzez zastosowanie oddziaływania fizycznego w postaci nacisku, wibracji i tarcia. Aby uzyskać zauważalny, długotrwały efekt, terapię manualną należy połączyć z lekami, fizjoterapią i terapią ruchową.
4. Fizjoterapia. Przebieg osteochondrozy szyjnej można złagodzić, wykonując specjalne ćwiczenia. Pozwala to na rozwój mięśni i znaczne zmniejszenie obciążenia uszkodzonych odcinków kręgosłupa. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych może dobrać wyłącznie lekarz prowadzący, biorąc pod uwagę cechy pacjenta. Zaleca się rozpoczynanie zajęć pod okiem specjalisty. Nie zaleca się angażowania się w fizjoterapię, gdy pojawia się ból.

Metoda chirurgiczna

Jeśli osteochondroza szyjna nie reaguje na leczenie zachowawcze, może zaistnieć potrzeba interwencji chirurgicznej. Najczęściej ma to miejsce w przypadku ucisku rdzenia kręgowego lub przepukliny krążka międzykręgowego.

Celem operacji jest usunięcie ucisku korzeni nerwowych i naczyń krwionośnych oraz stabilizacja odcinka szyjnego kręgosłupa. W takim przypadku stosowane są następujące metody:

• Discektomia – całkowite lub częściowe usunięcie krążka międzykręgowego. Zabieg wykonywany jest przy użyciu narzędzi mikrochirurgicznych. Zmniejsza to uszkodzenie otaczających tkanek.
• Rekonstrukcja dysku laserowego. Podczas operacji w dotknięty obszar wprowadza się igłę i przepuszcza przez nią specjalny kabel. Pod wpływem energii lasera krążek międzykręgowy nagrzewa się. Pobudza to wzrost komórek, które w ciągu 3–6 miesięcy wypełniają wszystkie puste przestrzenie powstałe w wyniku choroby. Operację przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym.
• Artrodeza. Wszystkie manipulacje przeprowadza się poprzez małe nacięcie z przodu lub z tyłu szyi. W wyniku operacji usuwa się ucisk rdzenia kręgowego i zakończeń nerwowych oraz instaluje sztuczne implanty lub specjalne konstrukcje metalowe. Korygują linię zgięcia fizjologicznej lordozy.

Osteochondroza szyjna może być leczona operacyjnie jedynie w najtrudniejszych przypadkach choroby. Wiąże się to z dużym ryzykiem powikłań. Możliwe następstwa operacji to uszkodzenie zakończeń nerwowych lub rdzenia kręgowego, zwężenie kanału kręgowego na skutek blizn, rozwój infekcji i wiele innych przykrych konsekwencji.

Metody zapobiegania

Osteochondroza szyi może rozwinąć się zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn w każdym wieku. Przyczynia się do tego wiele czynników. Wystąpieniu choroby można zapobiec, stosując proste środki zapobiegawcze. Aby to zrobić, wystarczy przestrzegać kilku podstawowych zasad:

1. Nie narażaj kręgosłupa na duże obciążenia. Unikaj gwałtownych ruchów i kontuzji, okresowo zmieniaj pozycję ciała, równomiernie rozkładaj obciążenie podczas przenoszenia ciężkich przedmiotów i wybieraj wygodne buty.
2. Regularnie wykonuj ćwiczenia gimnastyczne, aby wzmocnić mięśnie szyi.
3. Wzmocnij się.
4. Utrzymuj równowagę w przyjmowaniu pokarmu.
5. Porzuć złe nawyki.

Należy pamiętać, że zapobieganie rozwojowi patologii jest znacznie łatwiejsze niż późniejsze radzenie sobie z jej długotrwałym i kosztownym leczeniem. Przestrzeganie prostych środków zapobiegających chorobie pozwoli Ci nigdy nie wiedzieć, czym jest osteochondroza szyjna.